Από το μακρινό 1990 (αλήθεια, πόσο γρήγορα πέρασαν τα
χρόνια) είχε η Αργεντινή να εμφανιστεί στα ημιτελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου.
Η ανταμοιβή της εφετινής πορείας της είναι η αναμέτρηση με
την Ολλανδία με στόχο την πρόκριση για τον Κυριακάτικο τελικό.
Τροχοπέδη στην υψηλή αυτοπεποίθηση, στις τάξεις της
Αργεντινής, αποτελεί ο τραυματισμός του Άνχελ ντι Μαρία. Η πιθανότητα να μην
παίξει εναντίον της Ολλανδίας προβληματίζει την Άλμπισελέστε, στο πρόσωπο του
οποίου έβλεπε τον ιδανικό συνεργάτη του Λιονέλ Μάσι.
Η παράδοση σε μουντιάλ μετά τα
ημιτελικά είναι υπέρ της. Αναφορά για παρουσία στον τελικό. Όπως το 1930, το
1978, το 1986 και το 1990.
Η προϊστορία δεν είναι ο μόνος οιωνός για την παρέα του
Λιονέλ Μέσι, καθώς περιμένει μιαν άλλη παρέα αυτή των Άργιεν Ρόμπεν και Ρόμπιν
Φαν Πέρσι. Υπάρχουν κι άλλοι που γεννήθηκαν μέσα σε ένα μήνα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΓΚΟΛ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΓΟΥΑΪΝ
Γκολ εναντίον
του Βελγίου στο κρίσιμο παιχνίδι για την πρόκριση στα ημιτελικά. Γκολ που
ανέβασε την ψυχολογία της ομάδας, αλλά και τη δικιά του, αφού δεν είχε σκοράρει
σε κανέναν από τους τέσσερις προηγούμενους αγώνες. Την κατάλληλη στιγμή η
Αργεντινή έχει στη διάθεση της ένα νέο-παλιό όπλο για κάθε χρήση. Ο επιθετικός
της Νάπολι έδειξε αναγεννημένος. Το δοκάρι του στέρησε και δεύτερο γκολ.
Σε περίπτωση που δεν παίξει ο Ντι Μαρία όλο το βάρος πέφτει
σε αυτόν. Οργανωτικά κι επιθετικά. Αν πατήσει ξανά γερά στα πόδια του, τότε το
έργο του θα είναι πολύ εύκολο.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ «ΕΔΡΑΣ»
Ολόκληρη η Βραζιλία είναι γεμάτη από Αργεντίνους φιλάθλους.
Σε κάθε αγώνα της, η Αλμπισελέστε είναι σαν να παίζει στην πατρίδα της. Περίπου
200.000 φίλοι της έχουν διασχίσει τα σύνορα για να βρίσκονται κοντά της σε κάθε
δύσκολη στιγμή. Βεβαίως η έδρα δεν κερδίζει μόνη της τα παιχνίδια κι ιδιαίτερα
τώρα που παίζεις στο σπίτι του μισητού αντιπάλου σου. Όμως εναντίον του Βελγίου
φάνηκε ξεκάθαρα πως ο Μέσι και η παρέα του δεν έπαιζαν μόνοι τους αλλά για μια
λαοθάλασσα συμπατριωτών τους που τους παρακολουθούσε από κοντά.
Η ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΜΑΣΤΣΕΡΑΝΟ
Αν ρωτήσεις έναν Αργεντίνο φίλαθλο να σου πει ποιος παίκτης
της εθνικής ομάδας είναι ο πιο αποτελεσματικός, τότε θα σου πει ο Λιονέλ Μέσι,
το πιστεύει δεν το πιστεύει. Όμως, όταν κάποιος πει ο Χαβιέρ Μαστσεράνο είναι
σίγουρο πως έχει βάλει το χέρι στην καρδιά για να το πει. Βράχος της Αργεντινής
στα γήπεδα της Βραζιλίας. Τόσο ως αμυντικός μέσος που είναι η φυσιολογική του
θέση, αλλά και ως κεντρικός αμυντικός. Εναντίον του Βελγίου υπήρξε
συγκλονιστικός μαζί με τον Λούκας Μπίγλια. Οι ορέξεις των Αζάρ και Ντε Μπρούιν
έμειναν απλά στο μυαλό των Βέλγων ποδοσφαιριστών. Ως άλλος εξολοθρευτής ο
Μαστσεράνο διέλυσε κάθε οργανωμένη κίνηση του Βελγίου. Με κομψό ή έστω με
άκομψο τρόπο. Σε αυτόν στηρίζεται όλο το κέντρο της Αργεντινής. Αν, αντέξει την
πίεση των Ολλανδών, τότε είναι σίγουρο πως η Αργεντινή θα παίξει για πέμπτη
φορά σε τελικό.
Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ
Ο Αλεχάνδρο Σαβέγια είναι αναμφίβολα ένας πανούργος
προπονητής. Δεν πανικοβλήθηκε όταν είδε την αμυντική γραμμή του να χωλαίνει
εναντίον της Νιγηρίας και της Ελβετίας. Περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Έκανε
τις αλλαγές που έπρεπε και η ομάδα του προχώρησε στα ημιτελικά. Ο Μαρτίν
Ντεμιτσέλις υπήρξε συγκλονιστικός μαζί με τον Εσεκιέλ Γκαράι στο κέντρο της
άμυνας. Ο Χοσέ Μπασάντα κάλυψε άψογα το κενό του τιμωρημένου Μάρκος Ρόχο στην
αριστερή πλευρά και τώρα ο Σαβέγια αντιμετωπίζει ένα ευχάριστο δίλημμα. Ποιον
από τους δύο να χρησιμοποιήσει εναντίον της Ολλανδίας? Μικρό σκορ (1-0)
εναντίον της Ελβετίας και του Βελγίου. Η δουλειά έγινε τόσο επιθετικά, όσο και
αμυντικά. Οι Αργεντίνοι ευελπιστούν για τα καλύτερα.