Ο Μιχάλης Τσόχος
γράφει στο backstage για το αγωνιστικό πρόβλημα του Ολυμπιακού που
ανέδειξε για πρώτη φορά φέτος ο υπέροχος Αρης.
Η πρώτη ομάδα που πρέσαρε φέτος πολύ ψηλά τον Ολυμπιακό και
μάλιστα με πολύ γρήγορους παίκτες ήταν ο Αρης. Οσο είχαν δυνάμεις οι παίκτες
του Αρη και το έκαναν αδιάκοπα (σε όλο το πρώτο ημίχρονο και σε μικρά κομμάτια
του δεύτερου), αναδείχτηκε ένα μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού το οποίο είναι
αλήθεια ότι στα προηγούμενα ματς δεν είχε φανεί.
Στην πίεση ψηλά όλη η αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού
λειτούργησε κάκιστα.
Καταρχάς εκνευρίστηκαν οι παίκτες του με αποτέλεσμα να πουλάνε εύκολα την μπάλα. Δεύτερον αναδείχτηκε το σοβαρό ζήτημα του Μανωλά με την μπάλα στα πόδια.
Καταρχάς εκνευρίστηκαν οι παίκτες του με αποτέλεσμα να πουλάνε εύκολα την μπάλα. Δεύτερον αναδείχτηκε το σοβαρό ζήτημα του Μανωλά με την μπάλα στα πόδια.
Ο νεαρός αμυντικός στην πίεση επειδή δεν είναι καλός
χειριστής της μπάλας έδιωχνε όπως όπως, μεταφέροντας αυτόν τον πανικό σε όλη
την ομάδα.
Προσθέστε ότι τα δύο μπακ ανέβαιναν ψηλά και ο Μοντέστο δεν
είναι ο καλύτερος στην υποδοχή της μπάλας και έχετε ένα πρόβλημα που δεν είναι
τυχαίο, δεν είναι θέμα κακής βραδιάς, αλλά είναι απολύτως εξηγήσιμο και με
ποδοσφαιρικούς όρους.
Αυτός που μπορεί να το λύσει ως ένα βαθμό είναι ο Κοντρέρας
ο οποίος στο ματς με τον Αρη ήταν νευρικός, αλλά πάντως ξέρει και μπορεί να
παίξει καλά με την μπάλα κάτω, αλλά και ο Μανιάτης που σε κάποιο σημείο το
κατάλαβε και γύρισε αυτός για να κυκλοφορήσει την μπάλα με μεγαλύτερη ψυχραιμία
και άνεση.
Βεβαίως αυτό είναι ένα αγωνιστικό πρόβλημα που εμφανίστηκε
στο Βικελίδης και θα εμφανιστεί και σε άλλες περιπτώσεις όταν ο αντίπαλος του
Ολυμπιακού τον πρεσάρει ψηλά και ότι συνέβη στη Θεσσαλονίκη θα πρέπει να μην
αφεθεί στην τύχη του από τον Ζαρντίμ.
Δεν ήταν τυχαίο, δεν ήταν κακή βραδιά, είναι πρόβλημα, λόγω
των αγωνιστικών χαρακτηριστικών αυτής της ενδεκάδας, αυτών των στόπερ και αυτών
των αμυντικών χαφ.
Κατά τα άλλα για μία ακόμη φορά φάνηκε ότι το χειρότερο που
μπορείς να κάνεις σε έναν επιθετικό, είναι να τον πιέσεις με δήθεν σίγουρα γκολ
που θα βάλει.
Ο Μήτρογλου με τα πρωτοσέλιδα να είναι γεμάτα πανηγυρικές
φωτογραφίες του και με δεκάδες κείμενα γραμμένα για το πώς σκοράρει και πόσα
γκολ βάζει κάθε φορά που πάει στο Βικελίδης, ήταν σαφώς αγχωμένος με αποτέλεσμα
σε δύο, τρεις περιπτώσεις τα τελειώματά του να είναι απαράδεκτα.
Ολα αυτά βέβαια αφορούν τον Ολυμπιακό. Γιατί για το ματς
πρέπει να σταθείς κυρίως στον Αρη. Οχι μόνο γιατί αυτός ήταν που πέταξε δύο
βαθμούς και όχι ο Ολυμπιακός, αλλά και γιατί η βελτίωση του είναι εντυπωσιακή.
Στο ΟΑΚΑ πριν μία εβδομάδα πήρε το αποτέλεσμα, αλλά κυρίως
αυτό που μας έδειξε τότε ήταν ότι ήξερε να αμυνθεί πολύ καλά. Στο ματς με τον
Ολυμπιακό όμως μας έδειξε πολλά περισσότερα. Οργανωμένο και ομαδικό πρέσινγκ,
εξαιρετικό transition game (μεταφορά παιχνιδιού από την άμυνα στην
επίθεση), καλή ανασταλτική λειτουργία στα χαφ.
Το μόνο που δεν είχε ήταν αυτοσυγκέντρωση και σωστή
συνεργασία του κεντρικού αμυντικού δίδυμο (και μεταξύ τους και με τον
τερματοφύλακα), και εν τέλει αυτό πλήρωσε.
Οπως και να έχει η βελτίωση του σε σχέση με τα τελευταία ματς είναι εντυπωσιακή, αν και ενδεχομένως τα ματς που θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει ίσως να είναι πιο δύσκολα για αυτόν. .
Οπως και να έχει η βελτίωση του σε σχέση με τα τελευταία ματς είναι εντυπωσιακή, αν και ενδεχομένως τα ματς που θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει ίσως να είναι πιο δύσκολα για αυτόν. .
Από Μιχάλης Τσόχος
Πηγη gazzetta.gr