Αργεντινή: Αφιέρωμα Απερτούρα 2011-12
Το Απερτούρα είναι μακράν καλύτερο πρωτάθλημα σε σχέση με το Κλαουσούρα: η ταυτόχρονη μεταγραφική περίοδος και στην Ευρώπη ευνοεί κάποιες επιστροφές (π.χ Μποσέλι στην Εστου), όμως η κύρια διαφορά είναι ότι δεν υπάρχει Λιμπερταδόρες. Έτσι, τα πιο πολλά φαβορί κοιτούν να πάρουν τώρα το πρωτάθλημα, έτσι ώστε στο δεύτερο μισό να ψάξουν την διεθνή διοργάνωση. Το Σουνταμερικάνα, που τρέχει αυτή την περίοδο, δεν ενδιαφέρει το ίδιο.
Πάμε να δούμε τους μονομάχους.
Βελέζ
Πρωταθλήτρια Κλαουσούρα πριν 2 μήνες, παρούσα και στα ημιτελικά του Λιμπερταδόρες μένοντας έξω από τον τελικό για ένα χαμένο πέναλτι του Σίλβα κόντρα στην Πενιαρόλ. Το πράγμα δουλεύει σούπερ, με πολλούς πιτσιρικάδες να προωθούνται χωρίς να χαλάει η μαγιά του πρωταθλητισμού. Το πρόβλημα είναι πως χάθηκαν τα δύο σημεία αναφοράς στα χαφ: ο ηγέτης enano Μάξι Μοράλες πουλήθηκε στην Αταλάντα και ο παικταράς Ρίκι Αλβαρες στην Ίντερ. Αναπόφευκτα, ο Νταβίντ el mago Ραμίρες θα έχει φέτος αυξημένες αρμοδιότητες. Πήρε και τους Καμπράλ, Βελάσκες στα χαφ, όμως ποντάρει πιο πολύ απ΄ όλα στην ομοιογένεια. Λογικό που ξεκινά ως φαβορί, αλλά ειδικά το κενό του Μάξι Μοράλες δεν αντικαθίσταται εύκολα.
Εστουδιάντες
Χάλι πέρυσι στο Κλαουσούρα, αφού ο νυν προπονητής της εθνικής Αλεχάντρο Σαμπέγια τα βρόντηξε όταν δεν του έκαναν μεταγραφές και όπως αποδείχτηκε, είχε δίκιο. Η εξαντλημένη από το Απερτούρα Εστου έβγαλε όλη τη φθορά στο Κλαουσούρα και πολύ νωρίς έμεινε εκτός στόχων. Πολύς κόσμος πήγε και ήρθε, με τις μεταγραφές να είναι εξαιρετικές. Επέστρεψε δανεικός ο φορ-κόσμημα Μποσέλι, που μαζί με τον Γκαστόν Φερνάντες πήρε Λιμπερταδόρες το '09, ενώ στο τέρμα ο Βιγιάρ πήρε τη θέση του Οριον που πήγε στη Μπόκα. Στα χαφ ο Γκαλβάν θα πάρει τη θέση του Έντσο Πέρες που με την κλάση του δεν μπορούσε να μείνει άλλο στην Αργεντινή, ενώ η επιστροφή Σελάι στην άμυνα καλύπτει το κενό του σούπερ πιτσιρικά Φερνάντες, που πήγε στη Νάπολι. Ομάδα της άμυνας και του 1-0, άντε του 2-0. Καλή περίπτωση για επιστροφή στους τίτλους.
Μπόκα
Δεν βλέπω με ποιον τρόπο μπορεί η Μπόκα να μεταμορφωθεί ξαφνικά σε φαβορί, ή έστω σε διεκδικητήτή του πρωταθλήματος. Έφυγε ο αμυντικός Σελάι που ουδέποτε έπεισε και δεν χώραγε στην ενδεκάδα, επέστρεψε ο 38άρης πλέον Σκιάβι που πέρυσι ήταν για γέλια με τη Νιούελς. Μαζί αποχώρησε και ο τερματοφύλακας - αποτυχία Λουκέτι, με τον Οριόν που ήρθε από την Εστού να είναι πιο αξιόπιστη λύση, ειδικά στον αέρα. Ο Παλέρμο έχει πλέον αποσυρθεί, τα χαφ είναι στρωμένα από πέρυσι, το μοναδικό πολύ καλό νέο. Κομβικό σημείο το πως θα τα πάει η επίθεση: ήρθε ο Τσβίτανιτς από τον Άγιαξ, μένει να δούμε αν μπορεί να κάνει δεύτερο σερί καλό πρωτάθλημα ο Μόουτσε και αν έχει ακόμα ενθουσιασμό ο Βιάτρι.
Ράσινγκ
Εξαιρετικές μεταγραφές εκεί που πονούσε. Ήρθε ο Σάχα κάτω από τα δοκάρια, ο Πελετιέρι στα χαφ, ο Κάστρο και ο Αουέντ από τη Χιμνάσια, ενώ δεν έφυγε ούτε ένας βασικός. Στα συν, η επιστροφή του ηγέτη Τζιοβάνι Μορένο, που γεμίζει ενθουσιασμό την κερκίδα και ανεβάζει επίπεδο την ομάδα. Στον πάγκο, ο Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο τα βρόντηξε πριν τον απολύσουν και πλεόν στον πάγκο είναι ο φιλόδοξος Ντιέγκο Σιμεόνε. Έχει το υλικό για να χτυπήσει τετράδα, αρκεί να γίνει περισσότερο κυνική και να βρει σταθερότητα.
Γοδόι Κρουζ
Πρακτικά η ίδια ομάδα με πέρυσι, όταν διεκδίκησε το πρωτάθλημα ως το φινάλε, πολύ καλή εκτός έδρας, όταν βρίσκει κενούς χώρους. Η μόνη αποχώρηση βασικού ήταν αυτή του Σάντσες που πήγε στη Ρίβερ, κατά τα άλλα η ομάδα θα είναι η ίδια, εκτός κι αν κάποιος από τους άσημους που ήρθαν κάνει την έκπληξη. Θα δώσει το βάρος στο Σουνταμερικάνα, θα πληρώσει καλά τα over όταν παίζει εκτός έδρας.
Μπάνφιλντ
Μια χαρά Κλαουσούρα έκαναν οι ταλάδρος, με προπονητή το...νεούδι Σεμπαστιάν Μέντες. Άφησε να φύγουν πολλοί παίκτες για τους οποίους το ζενίθ έχει περάσει (Μπαράσα, Καρούσκα, Ροσάδα, Μπούστος, Ρομέρο), πήρε τέσσερις έμπειρους που μπορούν εδώ και τώρα να φέρουν αποτέλεσμα (Λόπες, Λουκέτι, Ασεβέδο, Καρμπόνι). Το καλό είναι ότι η ομάδα διατηρεί λογικό μέσο ηλικίας, γιατί από την περυσινή μεταβατική χρονιά προέκυψαν πιτσιρικάδες που μπορούν να βοηθήσουν. Δύσκολη να την κερδίσει κανείς, τώρα θα έχει και πιο εύκολο το γκολ με τον Λόπες παρόντα. Μια θέση μεταξύ 5-8 μοιάζει να της ταιριάζει.
Λανούς
Δεύτερη στο Κλαουσούρα, αυτοκτόνησε την προτελευταία αγωνιστική χάνοντας εντός από την Αρχεντίνος και χάνοντας την ευκαιρία να πιέσει ως το τέλος την Βελέζ. Έκανε τρομερό ντεμαράζ στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, με τον Βαλέρι να δίνει σούπερ λύσεις στο σκοράρισμα. Το θέμα τώρα είναι ότι έχει μπει στο ψυγείο λόγω ασυμφωνίας στην ανανέωση του συμβολαίου του, πράγμα που αφαιρεί πολλά από την Γκρανάτε. Επιπλέον, παρελθόν αποτελεί και ο Πελετιέρι, που μετακόμισε στη Ράσινγκ. Παραμένει πάντως μια πολύ καλή ομάδα: δύσκολα θα κυνηγήσει και πάλι πρωτάθλημα, τώρα που όλοι την υπολογίζουν παραπάνω, όμως η 4άδα είναι ρεαλιστικός στόχος.
Κολόν
Όσα πάνε κι όσα έρθουν ήταν η Κολόν, περισσότερο πάντως έπαιξε το ρόλο του σάκου του μποξ, με τις κακές στιγμές περισσότερες από τις καλές. Ο Φερνάντο Γκαμπόα εννοείται πως δεν στέριωσε και τον διαδέχτηκε ο Σιάκουα, που μετά από 3-4 μαζεμένες ήττες θα αποχαιρετήσει. Ήρθε ένα σωρό κόσμος, κυρίως εργάτες, ενώ έφυγε η βεντέτα Ντίας που πήγε στη Μπόκα. Από το πάρε-δώσε φανερώνεται μια διάθεση να γίνει πιο σκληρή, κατ΄ αρχήν όμως πρέπει να γίνει ομάδα.
Σαν Λορέντζο
Αδιάφορη, δυσκοίλια και αντι-θεαματική στο περασμένο Κλαουσούρα, με την 14η θέση να δείχνει χαρακτηριστικά τι πρωτάθλημα έκανε. Πήρε δύο καλούς παίκτες από Κίλμες (Καλίνσκι) και Ζιλιοτί (Ολ Μπόις), ελπίζει ότι η δουλειά που θα κάνει ο Ασάντ θα την ανεβάσει επίπεδο. Δύσκολο πάντως.
Ιντεπεντιέντε
Σε διαδικασία αναδόμησης συνεχίζει να βρίσκεται η Ιντεπεντιέντε, η οποία στο περυσινό Κλαουσούρα πήρε μια μάλλον κολακευτική 6η θέση, περισσότερο λόγω του καλού φινάλε όταν οι περισσότεροι τα είχαν παρατήσει. Ο Μοάμεντ προσπαθεί να χαμηλώσει το μέσο όρο ηλικίας, διατηρώντας τον ίδιο κορμό και ποντάροντας στη βελτίωση των ήδη υπάρχοντων παικτών. Ο δείκτης ποιότητας πάντως δεν είναι ιδιαίτερα ψηλά και έτσι στα ντέρμπι θα έχει ταβάνι την ισοπαλία.
Αρσεναλ
Πήρε το μήνυμα από το πόσο δυσκολεύτηκε στο Κλαουσούρα και ενισχύθηκε, χωρίς να διαπραγματεύεται σε καμία περίπτωση το αγωνιστικό προφίλ που υπηρετεί τα τελευταία χρόνια. Κυνισμός ως το κόκκαλο, 4-4-2 με τους Όμπολο - Λεγισαμόν να μην χρειάζονται πολλές - πολλές βοήθειες από τα χαφ. Οι παράλληλες υποχρεώσεις στο Σουνταμερικάνα θα την δυσκολέψουν.
Νιούελς
Προτελευταία πέρυσι απλά επειδή υπήρχε η Ουρακάν, αποκλείεται να πάει τόσο άσχημα όσο πέρυσι. Ο κόουτς Χαβιέ Τορέντε έδειξε μια ομάδα που έχει προτεραιότητα να μην χάνει εύκολα, προκειμένου να βρει ηθικό για να βελτιωθεί στη συνέχεια. Αδύνατον να χτυπήσει το πρώτο μισό του πρωταθλήματος, μια θέση γύρω στην 11η-12η θέση θα είναι ένα καλό πρώτο βήμα.
Αρχεντίνος
Αποδυναμώθηκε με την αποχώρηση των Μερσιέρ, Νίελ, Χεντιλέτι, με τα κενά να μην είναι δυνατόν να καλυφθούν με τις υπάρχουσες μεταγραφές. Ήταν μάλλον η πιο δυσκολοκατάβλητη ομάδα της κατηγορίας, το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και φέτος ο Τρόλιο, ειδικά από τη στιγμή που η ποιότητα μοιάζει να λιγοστεύει. Η περυσινή 5η θέση μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός.
Τίγκρε
Το μεγάλο της πρόβλημα είναι πως αποχώρησε ο Στρακουαλούρσι, φορ - κολώνα και σημείο αναφοράς στην επίθεση της Τίγκρε. Ήρθε ο Μαγιόλο από την Ολίμπο, ωστόσο στα 34 δεν μπορεί να είναι το ίδιο επιδραστικός στο παιχνίδι των ταυρομάχων. Ο Αρουαμπαρένα έδειξε στο Κλαουσούρα μια κόμπακτ ομάδα που βελτιωνόταν συνεχώς, χωρίς πάντως την τρομερή ποιότητα. Έχει στο μυαλό της την ειδική βαθμολογία του υποβιβασμού, θα παίξει περισσότερο για να πλασαριστεί καλά για το επόμενο Κλαουσούρα.
Ολ Μπόις
Λογικό το ότι δεν κατάφερε να κρατήσει τους δύο καλύτερους της παίκτες (Καστελιόνε, Ζιλιοτί), ενώ αποχαιρέτησαν και οι Ερέρος, Φαμπιάνι, Ορτέγα. Πλέον δεν έχει το άγχος της πρωτάρας, όμως είναι μεγάλο ερωτηματικό αν οι νεοφερμένοι μπορούν να έχουν την ίδια απόδοση. Θα την αντιμετωπίσουμε με ερωτηματικό, μέχρι να δούμε που το πάει.
Ολίμπο
Θα την κυνηγήσουμε στοιχηματικά στην αρχή, αφού έχασε ένα σωρό βασικούς και πολύ φυσιολογικά δεν θα έχει την ομοιογένεια που της έδωσε την 4η θέση του Κλαουσούρα και εν τέλει τη σωτηρία. Η παραμονή του Ομάρ Ντε Φελίπε στον πάγκο είναι καλό νέο, ωστόσο είναι φανερό πως τουλάχιστον αυτό το εξάμηνο είναι πολύ πιο δύσκολη η κατάσταση.
Μπελγράνο-Ούνιον -Ατλέτικο Ραφαέλα-Σαν Μαρτίν
Οι τέσσερις πρωτάρες ξεκινούν πάνω - κάτω από την ίδια αφετηρία. Καλύτερα είναι να τις περιμένουμε τις πρώτες αγωνιστικές, παρά να πάρουμε περιττά ρίσκα.
Χ. Καούρης